Ας δούμε την ιστορία του αρχικά, να δούμε που θα μας βγάλει!!
Ο Δίσκος της Φαιστού είναι ένα αρχαιολογικό εύρημα που ανακαλύφθηκε στο Παλάτι του Ραδάμανθυ, στη Φαιστό Μεσαράς, στη νότια Κρήτη και χρονολογείται πιθανώς στον 17ο αιώνα π.Χ.
Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα μυστήρια της αρχαιολογίας, αφού ο σκοπός της κατασκευής του και το νόημα των όσων αναγράφονται σε αυτόν παραμένουν άγνωστα.
Ο δίσκος ανακαλύφθηκε στις 3 Ιουνίου 1908, από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουϊτζι Περνιέ και φυλάσσεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου.
Ο Δίσκος είναι φθιαγμένος από πηλό. Η μέση διάμετρος του είναι 16 εκατοστά και το μέσο πάχος του 2.1 εκτατοστά. Στίς δυο όψεις του βρίσκονται 45 διαφορετικά σύμβολα, εκ των οποίων ορισμένα είναι εύκολα αναγνωρίσιμα, όπως ανθρώπινες μορφές, ψάρια, πουλιά, έντομα, φυτά κ.ά. και τα περισσότερα επαναλαμβάνονται. Ορισμένα από αυτά τονίζονται, άρα υπήρχαν κανόνες γραμματικής!! Συνολικά υπάρχουν 241 σύμβολα, 122 στην 1η πλευρά και 119 στη 2η, τοποθετημένα σπειροειδώς. Τα σύμβολα είναι χωρισμένα σε ομάδες, με τη χρήση μικρών γραμμών, που κατευθύνονται προς το κέντρο του δίσκου.
Το γεγονός ότι ο δίσκος ψήθηκε, αποδεικνύει ότι είχε μεγάλη αξία, ήθελαν να σωθεί. Το αρχαιότερο δείγμα τυπογραφίας βρίσκεται μπροστά μας!
Ο Μελετητής του Μινωϊκού πολιτισμού Λεόν Πομεράνς, πιστεύει πως ο δίσκος της Φαιστού δεν χρειάζεται μετάφραση αλλά ερμηνεία. Αυτή του την άποψη την στηρίζει στην ιδέα πως τα σύμβολα δεν αφορούν κάποια γλώσσα αλλά πρόκειται για αλληγορικά σύμβολα (όπως π.χ. τα αστρολογικά). Αυτά τα σύμβολα βρέθηκαν σε έναν πέλεκυ στο μινωικό σπήλαιο του Αρκαλοχωρίου, όπως επίσης σε έναν λίθο σε σχήμα πυραμίδας στην περιοχή των Μαλίων. Οπότε καταλήγει στο συμπέρασμα πως αυτή η γραφή είχε ευρύτερη χρήση.
Ο Θεόδωρος Αξιώτης χρησιμοποιώντας και εκείνος την ερμηνεία των συμβόλων, ανακαλύπτει πίσω από τον δίσκο, τον Μινωϊκό πολιτισμό και πιθαναλογεί, ότι ο δίσκος αυτός περιγράφει τους άθλους του Ηρακλή.
Ας πάμε τώρα σε έναν άλλον έλληνα, τον κο Πολύμερο, ο οποίος είναι γλωσσολόγος και μελετητής του μινωϊκού πολιτισμού. Στο βιβλίο του "Ο Δίσκος της Φαιστού έλυσε την σιωπή του" ...Ξεκινά με μία καινοτομία: δεν διαβάζει τον δίσκο από την περιφέρεια προς το κέντρο, όπως όλοι οι προγενέστεροι έκαναν, αλλά από το κέντρο προς την περιφέρεια.
ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗ:
" Ιέρεια ανακτορική/ιαθώ τε βόα/ιερά μάτια ανήγαγα σά/Ερατοία, ιαρήια τέλεια ανακτορόποι/ανήγαγα σα/(Η) δε Πυθία μοι ειπέ τε βω/δε μέγα ιλάσουσα θύσω αίγας δέκα, νάπη/ φυγοιόα τε ποέjα ανασταθείσα/'Ολα δίδω ιατά/Μϊι δίδω άλλα τόσα/Και έσω εμοί επίνοσα κειτοντία/θεραπεία.
Ζάφυσα Γαία.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ :
"Ιέρεια ανακτορική/φώναξε δυνατά για να γίνω καλά/ιερά ιμάτια έφερα δω πάνω σε εσένα/Σεβαστή, σφάγια τέλεια για τα ανάκτορα/έφερα εδώ πάνω για σένα/(Η) δε Πυθία μου είπε να έρθω σε εσένα/και αφού κάνω μεγάλο ιλασμί/να θυσιάσω δέκα γίδες στην κοιλάδα/και θα φύγω πεζή αφού σταθώ στα πόδια μου/'Ολα σου δίνω τα νοσήλια/και θα σου δώσω άλλα τόσα/Και γίνε μου θαλερή Γαία/θεραπεύτρια της αρρώστιας μου.
Μια άρτια μετάφραση με τις πέντε προτάσεις να δίνουν μία σαφή εικόνα για το νόημα του κειμένου. Δεν είναι γνωστό αν σήμερα έχει επιβεβαιωθεί
η μετάφραση αυτή. Το βιβλίο είναι σχετικά νέο."
Μια ομάδα ερευνητών από τη Βρετανία και την Ελλάδα σήμερα πιστεύουν, ότι ενδεχομένως να έχουν καταφέρει να αναγνώσουν περίπου το 60% του συνόλου των σημείων, που αποτυπώνονται πάνω στο Δίσκο της Φαιστού, κάνοντας χρήση της αποκρυπτογραφημένης από τον Μάικλ Βέντρις Γραμμικής Β' Γραφής, αλλά και επεκτείνοντας την παραπέρα. Η ομάδα αποτελείται από τον Δρ.Γκάρεθ 'Οουενς, ΤΕΙ Κρήτης (Συντονιστής του εγχειρήματος) και τον Τζον Κόουλμαν, Καθηγητή Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σε συνεργασία με τον Χριστόφορο Χαραλαμπάκη, Καθηγητή Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Οι τρείς Ακαδημαϊκοί, πιστεύουν ότι ο Δίσκος της Φαιστού,μπορεί να "αναγνωστεί" έως και το 60% περίπου, χρησιμοποιώντας φωνητικές αξίες από τη Μυκηναϊκή Γραμμική Β' (επεκτείνοντας τες στη Μινωϊκή Γραμμική Γραφή Α' και τα Μινωϊκά "Κρητικά Ιερογλυφικά").
Το επόμενο, και σαφώς δυσκολότερο, βήμα είναι η κατανόησή του.
Καθίσταται επομένως εφικτό να αποδεχτούν, ότι ο Δίσκος της Φαιστού είναι κείμενο θρησκευτικού περιεχομένου, με τον Δρ.Γκάρεθ να υποστηρίζει, ότι πρόκειται για 'Υμνο προς τη Θεά μητέρα της Μινωϊκής Κρήτης, αποδεικνύοντας, γλωσσικά τις θεωρίες παλαιότερων επιστημόνων, όπως ο Σερ 'Αρθουρ 'Εβανς στις αρχές του 20ου αιώνα και ο Καθηγητής Στυλιανός Αλεξίου κατά τις δεκαετίες 1950-60.
Η Μυκηναϊκή Γραμμική Β, η Μινωϊκή Γραμμική Α και τα Μινωϊκά "Κρητικά Ιερογλυφικά", συμπεριλαμβανομένου του Δίσκου της Φαιστού και του Πέλεκυ του Αρκαλοχωρίου, είναι όλες συλλαβικές γραφές, από την εποχή του Χαλκού στη Κρήτη, με χρονικό προσδιορισμό γύρω στη Δεύτερη Χιλιετηρίδα π.Χ.
Ο Δίσκος της Φαιστού έχει 45 διαφορετικά συλλαβογράμματα, 242 στο σύνολο τους, σε 61 ομάδες σημείων/λέξεις, με εμφανή στοιχεία ομοιοκαταληξίας, που καθορίζουν 18 στίχους και στις δυο πλευρές (Α και Β).
Το κλειδί για τον Δίσκο της Φαιστού αποτελούν τα 02-12- δηλαδή το "κεφάλι του Πανκ" και ο "Κύκλος με τις επτά τελείες", τα οποία επαναλαμβάνονται 13 φορές μέσα σε 61 λέξεις και, εφαρμόζοντας τις Βεντρίκειες φωνητικές αξίες της Γραμμικής Β', θεωρούμε ότι διαβάζονται I-QE. Ο 'Οουενς είχε υποστηρίξει ήδη από τις αρχές του 2010, ότι το I-QE- σχετίζεται φωνητικά με την ινδο-Ευρωπαϊκή λέξη" ΑΚΚΑ" που σημαίνει Μητέρα (Ακκο=Δήμητρα, στα Αρχαία Ελληνικά του Αισχύλου, Acca Larentia = Μητέρα (το όνομα της θετής μητέρας των δίδυμων αδερφών Ρέμου και Ρωμύλου) στα Λατινικά, Madder Akka = Μητέρα στα Παλαιά Γερμανικά, κτλ).
Η λέξη - κλειδί -συνεπώς στο Δίσκο της Φαιστού είναι η I-QE-KU-26, η οποία παρουσιάζεται τρεις φορές....Μητέρα;
Την παραπάνω θεωρία ο Δρ.'Οουενς, είχε αναπτύξει εκτενώς και μέσα στο Ντοκιμαντέρ του National Geographic "Ο Κώδικας της Φαιστού", που γυρίστηκε για τη σειρά "Ancient X-Files", την ίδια χρονιά.
Υπάρχουν δύο ακόμα λέξεις στο Δίσκο της Φαιστού, οι οποίες λαμβάνονται ως υπόθεση εργασίας, ότι θα διαβαστούν με τις φωνητικές αξίες της Μυκηναϊκής Γραμμικής Β' Γραφής, αποκαλύπτουν μια πραγματική γλωσσολογική εγγύτητα με τις θρησκευτικές επιγραφές της Μινωϊκής Γραμμικής Α, από το Ιερό Κορυφής του Γιούχτα στις Αρχάνες και την Κνωσσό, όπου οι Μινωϊτες, προσέφεραν τάματα και ενεπίγραφες τράπεζες προσφορών στη Θεά Μητέρα της Μινωϊκής Κρήτης, το πιθανότερο για θέματα, που έχουν να κάνουν με την υγεία.
'Εχει επίσης καταστεί εφικτό, να προσδιοριστούν Ινδο-Ευρωπαϊκά γλωσσολογικά φαινόμενα στο Δίσκο της Φαιστού και τον Πέλεκυ του Αρκαλοχωρίου, τα οποία με τη σειρά τους, μπορούν να συγκριθούν με άλλες Μινωϊκές Ινδο-Ευρωπαϊκές Θρησκευτικές επιγραφές.
Εάν ο Δίσκος της Φαιστού, είναι πράγματι θρησκευτικός ύμνος προς τη Θεά Μητέρα της Μινωϊκής Κρήτης, τότε ενδεχομένως, να μπορεί να γίνει κατανοητός, ως κομμάτι του Μινωϊκού Λογότυπου Προσφορών, που απαντάται σε ολόκληρη την Κρήτη, στο χώρο και το χρόνο, διαχρονικά και γεωγραφικά.
Ευλόγως τίθεται και το ερώτημα:
Είναι ο Δίσκος της Φαιστού Μινωϊκή προσευχή προς την "Μάτερ Ημών" από το 1700 π.Χ.;
Σε μια πολιτισμένη κοινωνία επομένως, που σέβεται τη Γυναίκα και τη Φύση, προσδίδοντας στη Θεά Μητέρα ύψιστο θρησκευτικό ρόλο, ένα γραπτό κείμενο σπειροειδώς και εντέχνως αποτυπωμένο, σε μια πανέμορφη συλλαβική γραφή, με τις πιο εξελιγμένες τεχνολογίες της εποχής, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί την πιο βαθιά, την πιο σεμνή και την πιο αληθινή προσευχή των Μινωϊτών. "Μάτερ Ημών"!!
Πηγές : Βικιπαίδεια
ΤΕΙ/ΚΡΗΤΗΣ
Αρετή Αλεξοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου